ขับร้อง : สุรพล สมบัติเจริญ
เขาพระวิหาร โบราณวัตถุของไทย
เคยครองอธิปไตย เพราะเป็นของไทยมาตั้งนมนาน
ถึงใครโกงไป คงครองไว้ได้ไม่นาน
วิญญาณเขาพระวิหาร ของเราโบราณคงอยู่กับไทย
มันน่าเจ็บใจร้าวราน เขาพระวิหารของเรา
ด้วยเป็นของไทยครั้งเก่า ถูกโจรปล้นเอาไปได้
ทั้งเด็กเล็กแดงก็รู้ เป็นเขาคู่เมืองไทยมา
บันไดขึ้นเขาก็หันหน้า สร้างทางขึ้นมาทางไทย
ถูกเจ้าคนโกงขี้ตู่ ร้องกู่ว่าเป็นของเขา
ใช้เหลี่ยมเล่ห์กลโกงเรา มันเจ็บเข้าในหัวใจ
ถ้าหากว่าเป็นของเจ้า จะต้องขึ้นเขาทางหน้าผา
เจ้าไม่อายชาวประชา ดูหรือไม่น่าเป็นไปได้
ใช้อุปเท่ห์เล่ห์กล เป็นโจรเบอร์หนึ่งของโลก
มีนโยบายสกปรก ฟ้องกล่าวศาลโลกแก้ไข
ชาวไทยเราแสนจะช้ำ ศาลโลกอธรรมไม่เที่ยง
พิจารณาลำเอียง ไม่ฟังเสียงข้างคนไทย
เรายอมแพ้เพราะถือเป็นพระ หลีกทางชนะให้มาร
ไม่ช้าหรอกท่านจะผลาญ ไม่นานหรอกเจ้าจะบรรลัย
เจ้าอย่าโอ้อวดผยอง ลำพองว่าเจ้าชนะ
สักวันหนึ่งเถิดธรรมะ ย่อมต้องชนะอธรรมได้
เราเก็บความช้ำเฉยอยู่ ไม่อยากร้องกู่ต่อกลอน
ถึงเลือดภายในเราจะร้อน สู้เอาธรรมผ่อนข่มใจ
อย่าอวดสำแดงแผลงฤทธิ์ แรงน้อยเพียงนิดอย่ายวน
เจ้าเป็นผู้นำเรรวน ชักชวนเขมรแตกไทย
เมืองไทยเป็นเมืองแห่งบุญ ควรนึกคุณสังวรณ์
เมื่อคราวที่เจ้าเดือดร้อน เคยมาพักผ่อนหนีภัย
เจ้าลืมบุญคุณคุ้มครอง ลืมเมืองพี่น้องที่ใจดี
กลับคิดจะมาย่ำยี ไหงเป็นเช่นนี้ไปได้
เจ้าสร้างแผลใจให้เรา ยังเฝ้าก่อกวนกล่าวหา
วันนี้เราหลั่งน้ำตา วันหน้าเถิดเจ้าจะร้องไห้
เราไม่รุกแต่เตรียมรับ ถ้าใครขยับถึงตาย...
