ศิลปิน : จอห์น รัตนเวโรจน์
ทั้งๆ ที่ฉันรัก แต่ยังต้องฝืนใจ
ยังคงจำใจพูดว่าลาก่อน
กี่คราวที่พบว่าเธอจิตใจไม่แน่นอน
ยังคงอภัยเสมอมา
แต่เจ็บที่ใจนั้น มันมาถึงเส้นหนึ่ง
เกินความทนทาน จนทำให้ฉันต้องขอลา
แค่อยากจะไปให้พ้นเธอ
หมดแรงรองรับทุกอย่าง
ฉันจึงต้องจากไป
ที่ทำอย่างนี้ มันจำใจ
แค่แอยากจะหนีไป ดูแลหัวใจตัวเอง
ทั้งๆ ที่รักแท้ แต่เธอไม่สนใจ
ยังมองใครๆ ที่ดูดีกว่า
บอกเธอกี่ครั้งว่าเจ็บ ยิ่งทำเป็นเฉยชา
เธอตีราคากันน้อยไป
เจ็บปวดที่ใจนั้น มันมาถึงเส้นหนึ่ง
เกิดความทนทาน
และมันบีบคั้นกันมากเกินไป
* ไม่อยากจะทำอย่างนี้เลย
เอ่ยลาไปแล้วก็เจ็บ ฉันก็เจ็บปวดใจ
ที่ทำอย่างนั้น มันจำใจ
แค่อยากจะหนีไป ดูแลหัวใจตัวเอง
อาจยังมีรักแท้ แต่มีศักดิ์ศรี
ที่ตัวฉันมีไว้ในใจ
อาจยังมีรักแท้ แต่เกินทนไหว
จนฉันจำใจต้องบอกลา
(ซ้ำ *,*,*)
