ขับร้อง : สุรพล สมบัติเจริญ
กาเอ๋ยกา มีนิยายมาแต่ครั้งโบราณ
เพราะถูกคำสั่งศาล ให้กานั้นให้หนี้กาเหว่า
แทนนกเค้าแมว เจ้ามารยาโกหกโกงเอา
จึงยอมเป็นข้าเขา เพราะไร้เงินตรา
สู้อดออมยอมรับใช้ ฟักไข่ให้เขา
ยอมเลี้ยงลูกกาเหว่า เป็นลูกตัวตั้งแต่นั้นมา
แม้เป็นลูกคนอื่น กายังหลงชื่นว่าเป็นลูกของกา
นี่เหละหนา แม้แต่กายังรักลูกตัว
สาวเอย พึงสังวรไว้เป็นข้อคิด
ตรองดูสักนิด ก่อนจะคิดสร้างชั่ว
เดรัจฉาน มันยังรักลูกตัว
สาวเอยไอ้เรื่องลูกผัว ขอให้เจ้ารักดังเยี่ยงกา...
