ขับร้อง : สุรพล สมบัติเจริญ
หอมอันใด จะชื่นใจเท่าแก้มนาง
เมื่อได้ดอมหอมมิจาง หอมไม่สร่างแก้มนางเมื่อหอม
ชุมชื่นใจ แม้นใครก็ต้องยินยอม
ว่ากลิ่นปรางช่างหอม ยิ่งกว่าสิ่งใดเอย
กลิ่นใดไหนกัน ร้อยพันไม่หอมยวนยี
หอมเท่าแก้มนารี ไม่มีละเพื่อนเอย
หอมนัก หอมไม่รู้จักเบื่อเลย
แม้นใครได้ดมแล้วต้องชมเชย หอมเอยหอมยิ่งสิ่งใด
หอมอันใด จะชื่นใจอยู่นานวัน
ช่อผการ้อยพัน หอมไม่นานก็พลันหายไป
กลิ่นแก้มนาง ไม่จางหอมกว่าสิ่งใด
ได้ดมแล้วชื่นใจ ซึ้งฤทัยไม่สร่างเซา
หากได้ดมดอม ขอยอมเป็นทาสเทวี
ถึงจะสิ้นอินทรีย์ ก็พลียอมแล้วเรา
น้องเอ๋ย ขอให้พี่เชยเถิดนงเยาว์
ชาตินี้พี่ขอเป็นทาสของเจ้า
จะเฝ้าดมดอมหอมแต่แก้มเธอ...
