ศิลปิน : ต้น ธนษิต จตุรภุช
จากวันนั้นที่คบกับเธอ จิตใจฉันค่อยๆสลาย
ฉันก็เหมือนคนตายที่ยังคงหายใจ
คำว่ารักที่มอบให้ฉัน แต่แววตาเหมือนมอบให้ใคร
แม้ซ่อนมันยังไงปิดไปก็รู้ทัน
ว่า(เพราะ) เธอยังไม่ลืม ยังไม่เลือน ยังไม่ลบ
เขาที่เคยคบเคยซึ้งเคยแคร์
เขาที่ตัวฉันคงแพ้ ถ้ามารักเธอคืน
ฉันได้แต่ฝืนกล้ำกลืนน้ำตาเท่านั้น
ต่อให้รักสุดหัวใจเท่าไหร่ เธอก็คงไม่รู้สึก
ลึกๆเธอเอาแต่นึกถึงเขาคนเดียวใช่ไหม
ต้องให้ทำสักเท่าไหร่เพื่อเธอ
เธอจะได้มาเห็นใจ จะรู้บ้างไหมว่าฉันก็มีตัวตน
ก็ฉันรู้ว่าเธอแอบถาม เฝ้าติดตามเรื่องเขาเสมอ
ฉันต้องแกล้งทำเมิน แกล้งทำไม่เห็นมัน
ก็ยังหวังว่าคงไม่นาน เธอจะรักฉันได้สักวัน
แม้ว่าความจริงมัน แทบมองไม่เห็นทาง
ว่า(เพราะ) เธอยังไม่ลืม ยังไม่เลือน ยังไม่ลบ
เขาที่เคยคบเคยซึ้งเคยแคร์
เขาที่ตัวฉันคงแพ้ ถ้ามารักเธอคืน
ฉันได้แต่ฝืนกล้ำกลืนน้ำตาเท่านั้น
ต่อให้รักสุดหัวใจเท่าไหร่ เธอก็คงไม่รู้สึก
ลึกๆเธอเอาแต่นึกถึงเขาคนเดียวใช่ไหม
ต้องให้ทำสักเท่าไหร่เพื่อเธอ
เธอจะได้มาเห็นใจ จะรู้บ้างไหมว่าฉันก็มีตัวตน
ต่อให้รักสุดหัวใจเท่าไหร่ เธอก็คงไม่รู้สึก
ลึกๆเธอเอาแต่นึกถึงเขาคนเดียวใช่ไหม
ต้องให้ทำสักเท่าไหร่เพื่อเธอ
เธอจะได้มาเห็นใจ จะรู้บ้างไหมว่าฉันก็มีตัวตน
