ศิลปิน : บี พีระพัฒน์
ฉันไม่รู้จะหยุดความคิด ที่ฉันมีได้อย่างไร
ทั้งที่รู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ผิด และไม่ควรคิดทำต่อไป
ทุกๆครั้งที่ฉันเดินก้าวไปนั้น ฉันรู้รู้ดีอยู่ข้างใน
ยิ่งถลำเข้าไปยิ่งลึกมาก ฉากสุดท้ายนั้นจะต้องเป็นอย่างไร
แต่เพราะความอ่อนแอ ฉันจึงผ่ายแพ้
ไม่ยอมที่จะเดินกลับหลังหันกลับไป
หยุดลมหายใจ หยุดชีวิตไป หรือจะต้องแลกด้วยอะไร
ไม่ว่าต้องสูญต้องเสียเท่าไร ยังจะง่ายกว่าที่ต้องตัดสินใจ
หยุดไม่รักเธอ หยุดคิดถึงเธอ
ทั้งที่ฉันก็รู้แก่ใจ ว่าอีกไม่ช้าไม่นานเท่าไร
เรื่องของเรานั้นก็ต้องจบ
นั่งมองเวลาที่มีอยู่น้อย เหมือนยิ่งคอยจะบีบคั้น
ยังมีอะไรอีกเป็นล้านสิ่งที่อยากทำให้ ก่อนจะจากกัน
ฉันรู้ว่าเธอต้องกลับไปแล้ว และรู้ดีหลังจากนั้น
ทุกๆอย่างจะกลายเป็นแค่อดีต
เป็นแค่ความคิดเป็นแค่หมอกควัน
แต่เพราะความอ่อนแอ ฉันจึงพ่ายแพ้
ทั้งๆที่รูว่าเรานั้นไม่มีวัน
เพราะฉันอ่อนแอ ฉันจึงพ่ายแพ้
ทั้งๆที่รู้ว่าสุดท้ายต้องเลิกกัน