ศิลปิน : ไบรท์ วิชเวช
หยุดอาการอ่อนไหวที่เธอแสดง
อย่าทำท่าทางเห็นใจ
หยุดถ้อยคำหวานๆ ที่เหมือนยังมีเยื่อใย
หยุดมาถามคำถาม ว่าฉันเป็นไง
หยุดบอกว่าเธอเสียใจเท่าไร
ที่เธอไปกับเขา ทิ้งฉันเกือบจะตาย
บอกเลยว่าความสงสาร
มันเหมือนน้ำมันราดรดกองไฟ
ต้องการให้ฉันทำใจก็สมควรไปให้ห่างกัน
ห่วงใยใจดีเกินไป
ยิ่งเหมือนว่าทำให้ไฟในใจยิ่งลุกลาม
ฉันขอร้องจริงๆ ไม่รักก็ปล่อยฉันไป
หยุดบอกฉันได้ไหม ว่าถึงยังไงก็ยังคิดถึงเป็นห่วง
เธอไม่รู้ใช่ไหม ว่าทุกคำทำร้ายใจ
เธอไม่รักก็รู้ ก็รู้กันดี ไม่มีอะไรชดเชยมันได้
หยุดถ้อยคำอ่อนหวาน ที่ล้วนแต่บาดใจ
บอกเลยว่าความสงสาร
มันเหมือนน้ำมันราดรดกองไฟ
ต้องการให้ฉันทำใจก็สมควรไปให้ห่างกัน
ห่วงใยใจดีเกินไป
ยิ่งเหมือนว่าทำให้ไฟในใจยิ่งลุกลาม
ฉันขอร้องจริงๆ ไม่รักก็ปล่อยฉันไป
หยุดอาการอ่อนไหว หยุดคำหวานๆ ได้ไหมเธอ
บอกเลยว่าความสงสาร
มันเหมือนน้ำมันราดรดกองไฟ
ต้องการให้ฉันทำใจก็สมควรไปให้ห่างกัน
ห่วงใยใจดีเกินไป
ยิ่งเหมือนว่าทำให้ไฟในใจยิ่งลุกลาม
ฉันขอร้องจริงๆ ไม่รักก็ปล่อย ฉันไป
ฉันขอร้องจริงๆ ไม่รักก็ปล่อย ฉันไป