ศิลปิน : ชรินทร์ นันทนาคร
วิปโยคโศกใจ เหมือนเมื่อไกลบ้าน
ไกลสถานพักพิง ยิ่งใจเหงา
ห่างไกลหัวใจจำเศร้า
เจ้าอยู่ดีเป็นไฉน
พลัดที่พึ่งที่พิง ทิ้งที่พำนัก
ไกลที่รักพักพา จะอาศัย
เจ้ามีเพื่อนชมคนใหม่
แล้วทิ้งพี่ให้ชอกช้ำชีวี
* อันรักกันอยู่ไกลถึงสุดขอบฟ้า
เหมือนชายคาเข้ามาเบียด ดูเสียดสี
อันชังกัน นั้นใกล้สักองคุลี
ก็เหมือนมีแนวป่ามาปิดบัง
** เพราะไกลบ้านซ่านมา โถนิจจาเจ้า
จะเงียบเหงาแล้วลืมสิ้นความหลัง
ฝากเพียงเสียงกระซิบสั่ง
ขอน้องอย่าชังคนร้างแรมไกล
( * , ** )
